www.weheartit.com
Al drie weken keek ik er naar uit, al 3 weken was ik weer dagelijks muziek aan het maken om mijn technischekwantiteit en toonkwaliteit weer wat op te schroeven. Dinsdag was het dan eindelijk zo ver.
Drie weken daarvoor had ik de knoop doorgehakt en gevraagd of ik terug mocht komen, omdat het leuk is en omdat ik het miste. Ik miste het samenspelen en muziek maken. Ik miste de uitdaging en de vooruitgang. Ik miste de sociale contacten en het café uitgeveegd worden omdat het sluitingstijd is (al is dit het eerste orkest waarbij de jeugd niet blijft hangen na de repetitie; tijd voor verandering zou ik zeggen). Ik miste het gewoon. Dus wilde ik terug in het orkest waar ik drie jaar geleden ben gestopt, omdat ik op mezelf ging wonen in een andere stad. Ik moet zeggen, het voelde goed en vertrouwd om weer in het orkest plaats te nemen waar ik als twaalf jarige ben begonnen en waar ik mijn plezier in de muziek heb ontdekt.
Alsof ik niet weggeweest ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten