Quote: Happy

 "The happiest people don`t have the best of everything, they just make the best of everything."

Boek: Een keukenmeiden roman

" In het Mississippi van de jaren zestig wordt aan zwarte vrouwen wel de opvoeding van blanke kinderen toevertrouwd, maar niet het poetsen van het tafelzilver. Drie vrouwen zijn het allesbepalende racisme meer dan zat en besluiten dat de verschillen tussen hen minder belangrijk zijn dan de overeenkomsten. "

Het leuke van boeken krijgen is dat het vaak boeken zijn die je zelf niet zou kopen. Zo kreeg ik in mei dit boek voor mijn verjaardag. Ik had ondertussen al wel van 'The Help" gehoord, maar blijkbaar had het tot dan toe nog niet mijn aandacht getrokken. Ik moet ook eerlijk bekennen dat het niet een boek is dat ik normaal zou hebben uitgekozen. Maar goed, ik had het nu eenmaal gekregen, dus wilde ik natuurlijk wel een poging wagen.

Vanaf het moment dat ik begon met lezen heeft het me geboeid. In het begin had ik moeite om de personage uit elkaar te houden, maar naarmate ik verder las werd dat steeds makkelijker. Het boek las lekker weg en was geen moment saai. Normaal lees ik vaak boeken van het genre thriller/misdaad. Puur om de spanning, maar ondanks dat dit boek niet in dit genre valt was er spanning. Spanning tussen de blanke en de zwarte, de rassenscheiding. Zou het de hoofdpersonages lukken een boek te schrijven en publiceren, zouden de daarin slagen of niet? Ik merkte af en toe frustratie bij mezelf, hoe konden ze iemand nou zo behandelen, enkel omdat iemand een andere huidskleur heeft! Het was (is?) zo oneerlijk. 

Kortom, ik ben blij dat ik dit boek heb gekregen en dat ik het heb gelezen. Ik zou het meer mensen aanraden. Ik ben nu trouwens ook erg benieuwd naar de film! 

Voedsel: De tosti

Ik eet graag tosti`s, vooral als het brood niet vers meer is ben ik er altijd wel voor in. Ik vind het dan ook erg leuk om te variëren met het beleg, een tosti met alleen kaas vind ik tegenwoordig nogal saai. Hieronder een aantal variatie tips voor tosti`s.

Tip 1:

Dit is toch zeker wel mijn favoriet, vooral na het hardlopen.

Beleg:
- Banaan
- Honing
- Kaneel

Tip 2:

Dit is een variant die ik regelmatig tegenkom als ik ergens ga lunchen. Hij is ook erg lekker en goed thuis te maken.

Beleg:
- Pesto (het liefst natuurlijk zelf gemaakte..)
- Tomaat
- Mozarella

Tip 3:

Deze tosti eet ik niet zo heel vaak, omdat ik zo min mogelijk vis wil eten. Af en toe maak ik nog weleens een uitzondering.

 Beleg:
- Kaas
- Tomaat
- Zalm

Tip 4:

Kijk wat je in huis hebt en maak er wat van. Dit kan soms heerlijke combinaties opleveren!

Quote: De grijze jongen

Oma: "Als jou papa een witte huidskleur heeft en jouw mama is zwart, wat voor kleur heb jij dan eigenlijk?" Kind: "Nou oma, dan ben ik toch grijs!"

Voedsel: Ijsthee

Ik weet niet hoe ik op het idee ben gekomen, maar afgelopen week heb ik een aantal keer ijsthee gemaakt. Als echte thee liefhebber vraag ik mezelf af waarom ik hier niet eerder op gekomen ben! In de zomer miste ik altijd het thee drinken. Ik vind warme thee drinken met 25 graden buiten niet echt een succes. Dat is nu dus verleden tijd. Het is erg makkelijk om te maken en er valt veel mee te variëren. Het is even zoeken geweest naar wat ik lekker vind, maar ik heb nu wel een favoriet gevonden. Hieronder het recept van de ijsthee die ik tot nu toe het lekkerst vond.

Recept

Benodigheden:
2 liter water
3 zakjes thee (earl grey) voor 1 kopje thee
Een halve citroen in partjes gesneden
1 groot blaadje munt (deze is uit eigen thuis, als het munt uit de winkel is zou ik 2 blaadjes nemen)
Sap van 1 perzik (kan ook met ander fruit)
1 flinke schep suiker

Bereiding:
Kook het water. Snij ondertussen de citroen in partjes en doe dit samen met de munt, het sap van de perzik en de suiker een kom/glazen kan. Hang de thee zakjes in de kan en giet het water over deze ingrediënten. Laat dit een uurtje afkoelen en laat de thee goed trekken, doordat de thee afkoelt en ik hierna nog ijsklontjes erbij doe wordt de thee slapper dan normaal. Nadat de thee goed is getrokken kunnen de zakjes eruit gehaald worden. De kan met thee kan nu in de koelkast gezet om verder af te koelen.

Schenk na een aantal uur de thee in een glas, doe er wat ijsklontjes bij en maak het glas op met een partje citroen en een blaadje munt.

Nu alleen nog het warme weer!

Hardlopen: Het ommetje

Een aantal weken geleden zag ik tijdens het hardlopen ineens paaltjes staan met een blauw informatie bordje erop, een nieuwe wandelroute die pas is aangelegd. De paaltjes geven de wandelroute 'Het ommetje' weer, 9.8 km in totaal stond er op het paaltje. Op dat moment was ik nog niet zo ver om een 10k te kunnen lopen, maar vandaag was ik er klaar voor. Nadat ik afgelopen twee weken mijn standaard rondje van 10k had gelopen was het tijd om een nieuwe route uit te proberen. 

foxlake.nl

Ik liep vanuit huis naar het dichtstbijzijnde paaltje in de buurt. Ondanks dat de wandelroute achter onze tuin langs loop moest ik eerst een paar honderd meter lopen om op de route terecht te komen. Er zit namelijk een sloot tussen onze tuin en het wandelpad en natte voeten leek mij geen ideaal begin van de training. Vanaf het eerste paaltje begon ik vol nieuwsgierigheid aan de route. Waar zou ik langs gaan lopen? Zou ik geen paaltjes missen? Geven alle paaltjes de goede richting aan? En ja hoor, bij paaltje twee ging het al mis. Het bruggetje waar ik over moest was afgesloten, blijkbaar zitten er een paar rotte planken tussen en is het niet veilig genoeg om er overheen te lopen. Dus moest ik al om de vijver heen lopen om mijn route te kunnen vervolgen. Ik liep vervolgens een stukje door het drop om vervolgens over de sportvelden en langs het hertenkamp te lopen. Daar kwam ik dilemma nummer twee tegen. Op het paaltje stond dat ik rechtdoor moest lopen, maar dan liep ik zo het hertenkamp op. Gelukkig was er een man zo vriendelijk om mij te vertellen dat ik rechtsaf moest en dat er aan het einde van de weg weer paaltjes zouden staan. Vol vertrouwen liep ik verder. Ik vervolgde mijn weg langs het kanaal over een pad waar alleen voetgangers kunnen komen, daarna liep ik een stuk door een bos. Na het bos vervolgde ik mijn weg door weer een stukje langs het kanaal te lopen, dit keer liep ik tussen de schapen. Zo leuk! Ze bleven heel nieuwsgierig staan kijken, pas als ik te dichtbij kwam gingen ze een paar meter opzij. Heerlijk! Ondertussen was het wat gaan miezeren, wat niet geheel onprettig was. Ik had het warm gekregen van het lopen.

De rest van de route ging mij prima af (als ik niet meereken dat een fazant mij behoorlijk heeft laten schrikken door ineens uit de bosjes te voorschijn te komen). Stukken over onverharde wegen werden afgewisseld met polder weggetjes. Stukjes waar ik normaal ook loop of net tegengesteld aan de richting die ik normaal loop. Al met al vond ik het een prachtige route en heb ik lekker uit kunnen waaien. Wat woon ik toch in een prachtig stukje Nederland! Ik ben blij dat ik een keer voor de afwisseling ben gegaan, dat maakt het lopen toch weer wat leuker en minder saai. Het lopen zelf ging erg goed, ik merk dat de 10k ook al redelijk in mijn benen kom te zitten. Een heerlijk begin van de dag!

Hardlopen: Recreatieloop #3

Afgelopen zondag stond loop nummer drie van dit seizoen op het programma. Dit keer geen vijf kilometer, maar de vier engels mile, wat bijna anderhalve kilometer verder is. Vorige jaar heb ik meegedaan aan dezelfde loop. Ik was toen, net als dit jaar, in februari weer begonnen met trainen. Achteraf gezien was de tien kilometer op dat moment nog net te ver, dus besloot ik dit jaar op safe te spelen en mezelf in te schrijven voor de vier engels mile.  

Wat dit keer ook anders was, is dat ik samen met mijn vader zou starten. Een aantal maanden geleden besloot mijn vader om ook te gaan trainen en als doel hadden we gesteld om deze wedstrijd uit te lopen. Afgelopen maanden hebben we dan ook één keer per week samen getraind. Ik vind het toch wel super leuk om zoiets samen te doen met je vader.

Ok, de wedstrijd.
De ochtend begon, net als mijn vorige wedstrijd, weer maar eens met regen. Dus na het opstaan heb ik gelijk buienradar maar eens geraadpleegd, het zag er gelukkig gunstig uit. De rest van de ochtend heb ik het wat rustig aan gedaan en rond 2 uur vertrokken we vol goede moed - het was ondertussen droog en de zon scheen niet, dus ideaal loop weer - richting de wedstrijdlocatie. Onderweg spraken we over onze te verwachtte eindtijd. Aangezien ik de vorige keer 28 minuten over vijf kilometer heb gelopen, wilde ik graag tussen de 36 en 37 minuten lopen, mijn vader zetten in op 40 minuten. Bij aankomst natuurlijk eerst de startnummers opgehaald, gevolgd door een kwartiertje inlopen. Tot halverwege het inlopen ging alles goed, maar toen kreeg mijn vader last van kramp. Hij heeft uiteindelijk naar de start gewandeld, waar ik zijn been nog wat gemasseerd heb, hopend dat de kramp/pijn minder zou worden. Tijdens het masseren zagen we tot onze verassing mijn moeder staan. We wisten niet dat ze zou komen kijken, maar die extra aanmoediging was natuurlijk meer dan welkom!

Om kwart over drie ging dan uiteindelijk het startschot. Ik begon lekker rustig, ik had mezelf namelijk beloofd dat ik pas na de drie kilometer zou gaan versnellen en dat zou alleen kunnen als ik het eerst rustig aan zou doen. Het ging zoals gepland, vanaf de drie kilometer heb ik nog verschillende mensen ingehaald. Ik heb uiteindelijk een hele fijne wedstrijd gelopen, wat ook terug te zien is aan mijn eindtijd: 35:08. Dat is nog sneller dan verwacht!

Met mijn vader ging het helaas wat minder goed, hij had onderweg veel last van kramp. Maar ondanks de pijn heeft hij doorgezet en heeft hij de wedstrijd helemaal uitgelopen. Hij heeft niet de 40 minuten gehaald, maar dat betekent niet dat ik minder trots ben. Hij heeft het toch maar eens mooi voor elkaar gekregen.

En nu? Voorlopig staat er geen wedstrijd meer op het programma. Er zijn komende maanden geen lopen hier in de buurt en mijn max voor een wedstrijd van tien kilometer of korter is toch wel vijventwintig kilometer rijden. Ondertussen blijf ik lekker door trainen, aangezien er in het najaar nog wel een paar wedstrijden hier in de buurt zijn heb ik nog steeds een doel om voor te trainen. Het plan is om dan een stapje verder te gaan naar de tien kilometer. Tegen die tijd moet dat zeker wel lukken!

Leven: Moeten vs. willen

Ik moet op tijd opstaan, anders verpest ik mijn dag.
Ik moet stofzuigen, omdat mijn huis schoon moet zijn.
Ik moet hardlopen, want dat is gezond.
Ik moet werken, ik moet geld hebben om te leven.
Ik moet boodschappen doen, ik moet toch iets eten.
Ik moet sparen en niet te veel geld uitgeven, want ik moet iets achter de hand hebben.
Ik moet aardig doen, ik moet door iedereen aardig gevonden worden,
Ik moet altijd enthousiast zijn, want anders vind ik mezelf stom.
Ik moet gezond eten, dat moet nou eenmaal.
Ik moet ....

Dit lijstje is natuurlijk nog lang niet klaar, ik kan deze lijst zeker nog met vijf vermenigvuldigen. Allemaal dingen waarvan ik ooit heb gevonden dat ik het moet. Het benauwd me als ik het zo lees. Als ik er aan terug denk heeft deze manier van denken mij zo ontzettend klem gezet en beperkt in mijn doen en laten. Wat ontzeg ik mezelf hiermee een vrijheid, een ruimte. Ik weet dat ik niet de enige ben die zoveel moet, we leven nou eenmaal in een maatschappij waarin we dingen moeten, daar ontkomen we niet aan. Maar ik weet ondertussen ook dat ik in heel veel moetens een keuze heb of ik kan er op zijn minst anders over denken. Ik heb gemerkt dat ik heel veel van deze dingen om kan zetten in willen. Afgelopen half jaar ben ik hier bewust bezig geweest en het resultaat: veel meer rust en vrijheid.

Ik wil op tijd opstaan, dan voel ik mezelf beter.
Ik wil stofzuigen, omdat ik in een schoon huis wil leven.
Ik wil hardlopen, ik vind het leuk en ik voel mezelf daarna altijd zoveel energieker.
Ik wil werken, want ik wil geld hebben om leuke dingen te doen.
Ik wil boodschappen doen, omdat ik lekkere maaltijden voor mezelf wil maken.
Ik wil sparen en niet te veel geld uitgeven, dit idee geeft mij rust.
Ik wil aardig doen, omdat ik vind dat andere mensen dat verdienen.
Ik wil enthousiast zijn, maar als ik dat een keer niet ben dan is dat ook ok.
Ik wil gezond eten, gewoon omdat ik het waard ben om goed voor mezelf te zorgen.
Ik wil .....

Klinkt beter toch? En dan is er maar één woord veranderd.

Naast dat ik letterlijk dit woord heb proberen te veranderen in mijn denken, heeft het bij mij ook geleidt tot de vraag, wat wil ik? Want als ik bepaalde dingen niet meer moet, wil ik het dan ook echt? Natuurlijk zal er gewerkt moeten worden, maar ik heb daarin ook de keus in wat ik wil en misschien zelfs nog voor hoeveel uur. Kies ik ervoor om meer geld te willen hebben voor leuke reizen of kies ik er voor om een heel jaar door iets minder te werken, zodat ik meer vrije tijd heb? Doordat (het lijkt alsof?) ik meer keuze hebt, geeft het mij het idee dat ik meer controle heb over de situatie. Ik bepaal wat ik wil en dat voelt goed. Ik moet wel toegeven dat het lastig is om dit continu toe te passen, maar ik probeer mezelf hiervan bewust te zijn waardoor ik wel vooruitgang merk. Het voelt goed en daar gaat het om. 

Hardlopen: Recreatieloop #2

Vandaag was het weer zo ver, mijn tweede hardloopwedstrijd van het seizoen. Vanmorgen bij het wakker worden was het eerste wat ik hoorde de regen. Na twee uur stond het nog te regenen, waardoor de twijfel toesloeg, gaan of niet? Ik had net mijn vader overgehaald om mee te gaan (altijd handig, iemand die je spullen bijhoudt), dus besloot ik om tien uur de knoop door te hakken en gewoon te gaan. En wat ben ik daar blij om! Op de heenweg kwam het water nog met bakken uit de hemel vallen, maar zoals mijn vader zei 'wat nu valt kan straks niet vallen'. Onderweg nog wel een klein probleempje met de ruitenwissers, ze - ja, alle twee! - deden het niet meer wat natuurlijk niet handig is als het regent. Maar gelukkig wist mijn vader het probleem te verhelpen en kwamen we ook gewoon op tijd aan.

Bij aankomst eerst mijn startnummer opgehaald en op zoek gegaan naar mijn collega, die de 10km. zou gaan lopen. Ik wilde haar nog heel erg graag succes wensen. Daarna nog even een bakje thee op om mijn vochthuishouden wat aan te vullen en tot mijn grote verbazing kwam ik op dat moment een meisje tegen die ik ken van een andere hobby en wie ik tijdens de vorige wedstrijd ook al tegen was gekomen. Ze kwam naar mij toe, we kletste wat en we besloten tenslotte om samen te lopen. We hadden bijna dezelfde tijd gelopen de vorige keer, dus dat kwam mooi uit.

Ondertussen bleef het maar regenen, dus het inlopen stelde we zo lang mogelijk uit. Een kwartier voor tijd besloten we uiteindelijk toch de start maar op te zoeken en wat in te gaan lopen. We wilde ook weer niet te laat komen en nog wel enigsinds zijn ingelopen. Gelukkig werd de regen steeds minder en tegen die tijd dat het startschot klonk was het zo goed als droog. Het enige nadeel van de regen was dat het parcours waarop we liepen in een modderparcours was veranderd, het grootste gedeelte van het parcours was namelijk op onverharde wegen. Het was dus heel erg uitkijken waar je liep, wat ik trouwens na 500m. al grotendeels opgaf. Mijn nieuwe witte schoenen werden langzaam bruin/grijs en mijn mijn benen kwamen steeds meer onder de modder te zitten. Ach, het heeft wel iets zo`n cross achtige wedstrijd.

Maar nu de wedstrijd zelf. Het Was Zwaar. Het was parcours liep omhoog en naar beneden, wat het erg vermoeiend maakte. Ook het inhalen was niet helemaal handig. De beste plek om te lopen was in het midden van de zand/modder paden en als je wilde inhalen had ik grote kans om in een plas te lopen. Het was dus goed uitkijken waar ik liep, om de 'schade' toch nog enigszinds te beperken. Ondanks dat het parcours lastiger was, ben ik erg tevreden over mijn eindtijd. 20 sec. langzamer in vergelijking met mijn vorige wedstrijd, 5 weken geleden, maar ik heb hiermee een mooie 6de plaats behaald, waar ik - terecht - trots op ben!

Quote: Prinses Irene

" Wat is dat eigenlijk: jezelf zijn? Voor mij betekent jezelf worden: kijken waar je ego je in de weg zit, ofwel wat je angsten en je verlangens zijn, al die dingen die je remmen. Het is belangrijk om daarin jezelf niet te veroordelen en jezelf met mildheid en begrip te bekijken. Anders ontwikkel je perfectionisme en dat vind ik griezelig, omdat dit je vastzet. Als je die aspecten van jezelf liefdevol bekijkt, accepteert, los kunt laten of transformeert, kun je steeds meer in jezelf rusten. Er is minder gedoe en ruis. Je wordt een helderder mens."

Prinses Irene in Happinez 3-2012

Hardlopen: Recreatieloop #1

Vorige week zondag was het dan zo ver. Een hardloop'wedstrijd'.
Ongeveer 6 weken geleden ben ik weer maar eens begonnen met hardlopen. Ik merkte dat ik het nodig had om te lopen. Ik voel mezelf fitter als ik loop, ik krijg meer energie en de wereld ziet er ineens leuker uit (ook op grijze dagen). Het voelde weer zo goed om te doen. Om wat druk op te leggen had ik mezelf na 1 week trainen alvast ingeschreven voor een loop, namelijk De Bergse Monumentenloop.

Vorige week zaterdag zag ik er wel een beetje tegenop. Nu lag dat ook wel aan het feit dat ik nog geen idee had waar ik precies moest zijn en hoe ik er naar toe zou gaan. Dus dat heb ik zaterdag avond(/nacht) nog maar even uitgezocht, zodat ik rustig kon gaan slapen. Zondag was het dus zo ver, mijn eerste loop van 2012. Ik was erg benieuwd naar mijn tijd, aangezien ik nog niet zo heel lang geleden weer ben begonnen met hardlopen. Een aantal jaar geleden heb ik de 5 gelopen in 25 minuten (en nog een klein beetje), maar ik wist dat dat een onmogelijk opgaven zou zijn. Dus besloot ik mijn doel te stellen op 30 minuten, dat moest te doen zijn. Haalbaar en realistisch.

www.weheartit.com

In de stad aangekomen hebben we eerst een aantal jeugdige lopers aangemoedigd. Zij liepen de één en twee kilometer, het was zo schattig om te zien! Kinderen die amper kunnen lopen, liepen samen met hun trotse papa en/of mama. Om kwart voor 1 was het dan tijd voor de warming-up, waar ik bij toeval een collega zag staan. (Zij zou later op de dag 10km. gaan lopen.) Nadat we allemaal waren opgewarmd en klaar waren voor de wedstrijd konden we plaats nemen aan de start, waar ik bij toeval collega nr. 2 tegen kwam en waarmee ik uiteindelijk het grootste gedeelte van de wedstrijd mee samen heb gelopen. Heerlijk zo`n loopmaatje die ongeveer hetzelfde tempo heeft! Goed, om 1 uur was het dan zo ver. We zijn erg rustig begonnen, maar na een kilometer hadden we het idee dat we wel wat harder konden, dus deden we had. Onderweg natuurlijk goed aangemoedigd door ouders, familie en de collega. Ik liep echt heerlijk en uiteindelijk ben ik dan ook ongeveer 2 minuten onder de 30 minuten gefinished. Dus mijn doel is bereikt! Al vind ik het veel belangrijker dat ik gewoon lekker heb gelopen. Het klopte allemaal, een regelmatig tempo, fijne ademhaling, spieren voelde goed en ik had een opbouwend tempo, waardoor ik nog genoeg energie had om de laatste kilometer nog meer te versnellen. Al met al ben ik ben ik erg tevreden over hoe het is gegaan.

En nu? Ik wil meer, meer, meer!! Ik heb me dan ook al ingeschreven voor twee lopen. Ik kan niet wachten...

Quote: Het verhaal van de kleine golf

www.weheartit.com

" Er was eens een kleine golf die diep ongelukkig was. 'Ik voel me zo ellendig,' klaagde hij. 'De andere golven zijn groot en sterk, en ik ben zo klein en zwak. Waarom is het leven zo oneerlijk?'

Een grote golf die toevalig voorbijkwam en de kleine golf hoorde klagen, besloot even te stoppen. 'Jij denk zo,' zei de grote golf,'omdat je je eigen wezen niet helder voor ogen ziet. Jij denkt dat je een golg bent en je denkt dat jij slecht af bent. In werkelijkheid ben je geen van beide.'

'Wat!?'riep de kleine golg verbaasd uit. 'Ben ik geen golf? Maar het is toch duidelijk, ik ben een golf! Ik heb hier mijn golftop, zie je? En hier is mijn golfslag, hoe klein die ook is. Hoe kun je nou beweren dat ik geen golf ben? '

De grote golf antwoordde: 'Dat ding dat jij golf noemt, is alleen maar een tijdelijk vorm die jij voor een korte tijd aan hebt genomen. In wezen ben je water! Probeer dat eens goed tot je te laten doordringen. Als je dat lukt dan heb je niet langer een probleem met het feit dat je een tijdje een golf bent.'

'Maar als ik water ben, wat ben jij dan?' vroeg de kleine golf.

'Ik ben ook water,' antwoordde de grote golf. 'Ik heb voor korte tijd de vorm van een golf die wat groter is dan die van jou, maar dat doet niets af van wat ik in wezen ben, water! Ik ben jij en jij bent mij. We zijn beiden deel van hetzelfde grote geheel.' "

Xin Zhou Li, Tao of Life Stories: Chinese Language.

Boek: Als leven pijn doet

Ik nam gisteren nog een boek mee naar huis. Niet wetend dat er een stukje in staat wat zo goed aansluit op een blogje wat ik vrijdag schreef.

"Waarom er geen minderwaardige mensen zijn"

Mensen met minderwaardigheidsgedachten gaan zich daar vaak ook naar gedragen. De gedachten worden gevoelens die weer gedragingen worden. Gedachten worden werkelijkheid. Zulke mensen durven minder, ondernemen minder, treken zich sneller terug als dingen moeilijk worden, en worden daardoor werkelijk minde aantrekkelijke personen dan ze zouden kunnen zijn.

Veel mensen denken dat ze het minder goed doen omdat ze minderwaardig zijn. De werkelijkheid is meestal dat ze zich almaar voorhouden dat ze minderwaardig zijn en zich daardoor minder gelukkig voelen en 'minder gelukkig' gedragen.

De waarheid is deze: er zijn geen minderwaardige mensen. Er zijn wel veel mensen die zich minder waardig ten opzich van zichzelf gedragen. Net zoals er veel mensen zijn die zich minder waardig ten opzicht van anderen gedragen. Maar uit wat iemand doet, valt nooit zijn definitieve waarde als mens af te leiden. Alleen al daarom moeten mensen altijd een volgende kans krijgen. En nog een, en nog een, en nog een... Van zichzelf, en van anderen.

Niemand is ooit afgeschreven.

Schrijf daarom nooit iemand af.

Begin met jezelf. "

Als het leven pijn doet, René Diekstra

Boek: Een onweerstaanbaar CV

Vanmorgen kwam ik op het idee om even de bieb in te duiken en gewoon eens wat rond te neuzen. Wat ben ik blij dat ik die keuze heb gemaakt, ik liep namelijk met een glimlach naar buiten. Ik kon niet wachten om thuis te zijn, zodat ik het boek wat ik had gevonden kon gaan lezen. Het boek gaat over het maken van 'een onweerstaanbaar CV', wat ook gelijk de titel van het boek is.

In eerste instanties dacht ik dat het weer zo`n saai boek was over de standaard regels voor het maken van een CV. Ik had echter in een oogopslag gezien dat dit boek anders is. De voorbeeld CV`s die achterin stonden waren anders dan anders, gemaakt met veel creativiteit waar ik genoeg inspiratie uit kan halen.

Eenmaal thuis opende ik mijn laptop en ging aan de slag. Al lezend door het boekje kwam ik uitspraken tegen, waarvan ik nooit verwacht had dat ze in een boekje zouden staan wat uitlegt hoe je een goed CV kunt opstellen. Enkele van deze uitspraken zijn:

- Volg je hart en je talenten!

-Je verleden, met daarin alles keuzes die je hebt gemaakt en stappen die je hebt ondernomen, is een wezenlijk deel van jezelf. Alles facetten van dat verleden samen hebben jou gemaakt tot wie je nu bent. Het is dus ook dat verleden waar je met recht trots op mag zijn.

-If you can dream it, you can make it. Walt Disney

-Je wensen zijn een voorgevoel van dat wat je daadwerkelijk kunt realiseren. Goethe

-Dromen worden werkelijkheid op het moment dat we de moed hebben ze na te jagen.

-Durf uniek te zijn.

- Je moet weten en bedenken, dat jij, zoals jij bent, uniek bent op de wereld en dat er nooit iemand heeft geleefd, niet net zo was als jij, want als er ooit iemand was geweest, die net zo was als jij, behoefde jij er niet te zijn. Martin Buber

Na een middagje werk heb ik 2 CV`s die mij beide erg aanspreken. Ik vindt ze niet te creatief, want dat past niet bij mij als persoon en ook niet bij mijn beroep, maar ze hebben net dat beetje extra waardoor mijn CV er hopelijk op een positieve manier uitspringt.

Leven: Waarde

"Ik wil leven naar de waarde die ik heb"

Iemand vertelde dit laatst tegen mij. Steeds herhaal ik het voor mezelf en steeds probeer ik het opnieuw tastbaar te maken. Want hoe doe ik dat? Leven naar de waarde die ik heb.

Iedereen heeft waarde, ongeacht wat die persoon ook doet. Niemand komt ter wereld zonder waarde, soms maken mensen dingen mee of doen zij (daarom) dingen die niet waardevol zijn voor zichzelf of voor deze wereld. De dingen die zij doen zijn soms onhandig of niet goed te keuren, maar dat betekent niet dat zij geen waarde hebben. Heb je ooit een baby gezien die niet in staat was om liefde te geven en te ontvangen? Hoe waardevol is dat!

Ik heb dus geconcludeerd dat ik (veel!) waarde heb, los van de dingen die ik doe. Hoe leef ik daar naar? Wat zijn de dingen die ik kan doen, waar ik goed in ben en waarmee ik het leven voor mezelf en voor andere een beetje meer kan geven. Als ik waarde heb hoe kan ik die dan in mijn leven vormgeven?

In de eerste plaats door mezelf lief te hebben en goed voor mezelf te zorgen. Concreet houdt dat in dat ik gezond wil eten, maar met ook op zijn tijd natuurlijk de 'ongezonde' dingen. Ik wil sporten, gewoon omdat dat goed voor mij is. Het lijkt me heerlijk om meer ruimte te hebben. Ruimte door tijd te maken voor de dingen te doen die ik leuk vind om te doen, door letterlijk mijn kamer opgeruimd te houden en door de 'moet' dingen die ik normaal zó goed kan uitstellen gelijk te doen.

Hoe zou ik mijn leven nog meer willen vormgeven naar de waarde die ik heb? Ik wil lachen met vrienden, samen muziek maken en concerten geven, ik wil liefde geven en ontvangen, niemand afkeuren (vooral mezelf niet), ik wil de mooiste reizen maken en fijne mensen ontmoeten. Maar het belangrijkste van alles is voor mij, gelukkig zijn en de dingen doen die ik graag wil doen. Ik wil genieten van de momenten die mij aan komen waaien en geen seconde voorbij laten gaan om iets moois te maken van dat moment.

Dat is wat ik nodig heb om mezelf het leven te geven wat ik verdien, daar wil ik naar leven. Ik wil dit niet omdat andere zeggen dat het goed voor me is, omdat ik status, aanzien, geld en macht wil hebben of omdat het zo moet en de norm is. Nee, ik wil deze dingen zo doen, omdat ik het waard ben.