"The happiest people don`t have the best of everything, they just make the best of everything."
Quote: Happy
Boek: Een keukenmeiden roman
" In het Mississippi van de jaren zestig wordt aan zwarte vrouwen wel de opvoeding van blanke kinderen toevertrouwd, maar niet het poetsen van het tafelzilver. Drie vrouwen zijn het allesbepalende racisme meer dan zat en besluiten dat de verschillen tussen hen minder belangrijk zijn dan de overeenkomsten. "
Het leuke van boeken krijgen is dat het vaak boeken zijn die je zelf niet zou kopen. Zo kreeg ik in mei dit boek voor mijn verjaardag. Ik had ondertussen al wel van 'The Help" gehoord, maar blijkbaar had het tot dan toe nog niet mijn aandacht getrokken. Ik moet ook eerlijk bekennen dat het niet een boek is dat ik normaal zou hebben uitgekozen. Maar goed, ik had het nu eenmaal gekregen, dus wilde ik natuurlijk wel een poging wagen.
Vanaf het moment dat ik begon met lezen heeft het me geboeid. In het begin had ik moeite om de personage uit elkaar te houden, maar naarmate ik verder las werd dat steeds makkelijker. Het boek las lekker weg en was geen moment saai. Normaal lees ik vaak boeken van het genre thriller/misdaad. Puur om de spanning, maar ondanks dat dit boek niet in dit genre valt was er spanning. Spanning tussen de blanke en de zwarte, de rassenscheiding. Zou het de hoofdpersonages lukken een boek te schrijven en publiceren, zouden de daarin slagen of niet? Ik merkte af en toe frustratie bij mezelf, hoe konden ze iemand nou zo behandelen, enkel omdat iemand een andere huidskleur heeft! Het was (is?) zo oneerlijk.
Kortom, ik ben blij dat ik dit boek heb gekregen en dat ik het heb gelezen. Ik zou het meer mensen aanraden. Ik ben nu trouwens ook erg benieuwd naar de film!
Voedsel: De tosti
Ik eet graag tosti`s, vooral als het brood niet vers meer is ben ik er altijd wel voor in. Ik vind het dan ook erg leuk om te variëren met het beleg, een tosti met alleen kaas vind ik tegenwoordig nogal saai. Hieronder een aantal variatie tips voor tosti`s.
Tip 1:
Dit is toch zeker wel mijn favoriet, vooral na het hardlopen.
Beleg:
- Banaan
- Honing
- Kaneel
Tip 2:
Dit is een variant die ik regelmatig tegenkom als ik ergens ga lunchen. Hij is ook erg lekker en goed thuis te maken.
Beleg:
- Pesto (het liefst natuurlijk zelf gemaakte..)
- Tomaat
- Mozarella
Tip 3:
Deze tosti eet ik niet zo heel vaak, omdat ik zo min mogelijk vis wil eten. Af en toe maak ik nog weleens een uitzondering.
Beleg:
- Kaas
- Tomaat
- Zalm
Tip 4:
Kijk wat je in huis hebt en maak er wat van. Dit kan soms heerlijke combinaties opleveren!
Quote: De grijze jongen
Oma: "Als jou papa een witte huidskleur heeft en jouw mama is zwart, wat voor kleur heb jij dan eigenlijk?" Kind: "Nou oma, dan ben ik toch grijs!"
Voedsel: Ijsthee
Ik weet niet hoe ik op het idee ben gekomen, maar afgelopen week heb ik een aantal keer ijsthee gemaakt. Als echte thee liefhebber vraag ik mezelf af waarom ik hier niet eerder op gekomen ben! In de zomer miste ik altijd het thee drinken. Ik vind warme thee drinken met 25 graden buiten niet echt een succes. Dat is nu dus verleden tijd. Het is erg makkelijk om te maken en er valt veel mee te variëren. Het is even zoeken geweest naar wat ik lekker vind, maar ik heb nu wel een favoriet gevonden. Hieronder het recept van de ijsthee die ik tot nu toe het lekkerst vond.
Recept
Benodigheden:
2 liter water
3 zakjes thee (earl grey) voor 1 kopje thee
Een halve citroen in partjes gesneden
1 groot blaadje munt (deze is uit eigen thuis, als het munt uit de winkel is zou ik 2 blaadjes nemen)
Sap van 1 perzik (kan ook met ander fruit)
1 flinke schep suiker
Bereiding:
Kook het water. Snij ondertussen de citroen in partjes en doe dit samen met de munt, het sap van de perzik en de suiker een kom/glazen kan. Hang de thee zakjes in de kan en giet het water over deze ingrediënten. Laat dit een uurtje afkoelen en laat de thee goed trekken, doordat de thee afkoelt en ik hierna nog ijsklontjes erbij doe wordt de thee slapper dan normaal. Nadat de thee goed is getrokken kunnen de zakjes eruit gehaald worden. De kan met thee kan nu in de koelkast gezet om verder af te koelen.
Schenk na een aantal uur de thee in een glas, doe er wat ijsklontjes bij en maak het glas op met een partje citroen en een blaadje munt.
Nu alleen nog het warme weer!
Hardlopen: Het ommetje
Een aantal weken geleden zag ik tijdens het hardlopen ineens paaltjes staan met een blauw informatie bordje erop, een nieuwe wandelroute die pas is aangelegd. De paaltjes geven de wandelroute 'Het ommetje' weer, 9.8 km in totaal stond er op het paaltje. Op dat moment was ik nog niet zo ver om een 10k te kunnen lopen, maar vandaag was ik er klaar voor. Nadat ik afgelopen twee weken mijn standaard rondje van 10k had gelopen was het tijd om een nieuwe route uit te proberen.
Ik liep vanuit huis naar het dichtstbijzijnde paaltje in de buurt. Ondanks dat de wandelroute achter onze tuin langs loop moest ik eerst een paar honderd meter lopen om op de route terecht te komen. Er zit namelijk een sloot tussen onze tuin en het wandelpad en natte voeten leek mij geen ideaal begin van de training. Vanaf het eerste paaltje begon ik vol nieuwsgierigheid aan de route. Waar zou ik langs gaan lopen? Zou ik geen paaltjes missen? Geven alle paaltjes de goede richting aan? En ja hoor, bij paaltje twee ging het al mis. Het bruggetje waar ik over moest was afgesloten, blijkbaar zitten er een paar rotte planken tussen en is het niet veilig genoeg om er overheen te lopen. Dus moest ik al om de vijver heen lopen om mijn route te kunnen vervolgen. Ik liep vervolgens een stukje door het drop om vervolgens over de sportvelden en langs het hertenkamp te lopen. Daar kwam ik dilemma nummer twee tegen. Op het paaltje stond dat ik rechtdoor moest lopen, maar dan liep ik zo het hertenkamp op. Gelukkig was er een man zo vriendelijk om mij te vertellen dat ik rechtsaf moest en dat er aan het einde van de weg weer paaltjes zouden staan. Vol vertrouwen liep ik verder. Ik vervolgde mijn weg langs het kanaal over een pad waar alleen voetgangers kunnen komen, daarna liep ik een stuk door een bos. Na het bos vervolgde ik mijn weg door weer een stukje langs het kanaal te lopen, dit keer liep ik tussen de schapen. Zo leuk! Ze bleven heel nieuwsgierig staan kijken, pas als ik te dichtbij kwam gingen ze een paar meter opzij. Heerlijk! Ondertussen was het wat gaan miezeren, wat niet geheel onprettig was. Ik had het warm gekregen van het lopen.
De rest van de route ging mij prima af (als ik niet meereken dat een fazant mij behoorlijk heeft laten schrikken door ineens uit de bosjes te voorschijn te komen). Stukken over onverharde wegen werden afgewisseld met polder weggetjes. Stukjes waar ik normaal ook loop of net tegengesteld aan de richting die ik normaal loop. Al met al vond ik het een prachtige route en heb ik lekker uit kunnen waaien. Wat woon ik toch in een prachtig stukje Nederland! Ik ben blij dat ik een keer voor de afwisseling ben gegaan, dat maakt het lopen toch weer wat leuker en minder saai. Het lopen zelf ging erg goed, ik merk dat de 10k ook al redelijk in mijn benen kom te zitten. Een heerlijk begin van de dag!
foxlake.nl
De rest van de route ging mij prima af (als ik niet meereken dat een fazant mij behoorlijk heeft laten schrikken door ineens uit de bosjes te voorschijn te komen). Stukken over onverharde wegen werden afgewisseld met polder weggetjes. Stukjes waar ik normaal ook loop of net tegengesteld aan de richting die ik normaal loop. Al met al vond ik het een prachtige route en heb ik lekker uit kunnen waaien. Wat woon ik toch in een prachtig stukje Nederland! Ik ben blij dat ik een keer voor de afwisseling ben gegaan, dat maakt het lopen toch weer wat leuker en minder saai. Het lopen zelf ging erg goed, ik merk dat de 10k ook al redelijk in mijn benen kom te zitten. Een heerlijk begin van de dag!
Hardlopen: Recreatieloop #3
Afgelopen zondag stond loop nummer drie van dit seizoen op het programma. Dit keer geen vijf kilometer, maar de vier engels mile, wat bijna anderhalve kilometer verder is. Vorige jaar heb ik meegedaan aan dezelfde loop. Ik was toen, net als dit jaar, in februari weer begonnen met trainen. Achteraf gezien was de tien kilometer op dat moment nog net te ver, dus besloot ik dit jaar op safe te spelen en mezelf in te schrijven voor de vier engels mile.
Wat dit keer ook anders was, is dat ik samen met mijn vader zou starten. Een aantal maanden geleden besloot mijn vader om ook te gaan trainen en als doel hadden we gesteld om deze wedstrijd uit te lopen. Afgelopen maanden hebben we dan ook één keer per week samen getraind. Ik vind het toch wel super leuk om zoiets samen te doen met je vader.
Ok, de wedstrijd.
De ochtend begon, net als mijn vorige wedstrijd, weer maar eens met regen. Dus na het opstaan heb ik gelijk buienradar maar eens geraadpleegd, het zag er gelukkig gunstig uit. De rest van de ochtend heb ik het wat rustig aan gedaan en rond 2 uur vertrokken we vol goede moed - het was ondertussen droog en de zon scheen niet, dus ideaal loop weer - richting de wedstrijdlocatie. Onderweg spraken we over onze te verwachtte eindtijd. Aangezien ik de vorige keer 28 minuten over vijf kilometer heb gelopen, wilde ik graag tussen de 36 en 37 minuten lopen, mijn vader zetten in op 40 minuten. Bij aankomst natuurlijk eerst de startnummers opgehaald, gevolgd door een kwartiertje inlopen. Tot halverwege het inlopen ging alles goed, maar toen kreeg mijn vader last van kramp. Hij heeft uiteindelijk naar de start gewandeld, waar ik zijn been nog wat gemasseerd heb, hopend dat de kramp/pijn minder zou worden. Tijdens het masseren zagen we tot onze verassing mijn moeder staan. We wisten niet dat ze zou komen kijken, maar die extra aanmoediging was natuurlijk meer dan welkom!
Om kwart over drie ging dan uiteindelijk het startschot. Ik begon lekker rustig, ik had mezelf namelijk beloofd dat ik pas na de drie kilometer zou gaan versnellen en dat zou alleen kunnen als ik het eerst rustig aan zou doen. Het ging zoals gepland, vanaf de drie kilometer heb ik nog verschillende mensen ingehaald. Ik heb uiteindelijk een hele fijne wedstrijd gelopen, wat ook terug te zien is aan mijn eindtijd: 35:08. Dat is nog sneller dan verwacht!
Met mijn vader ging het helaas wat minder goed, hij had onderweg veel last van kramp. Maar ondanks de pijn heeft hij doorgezet en heeft hij de wedstrijd helemaal uitgelopen. Hij heeft niet de 40 minuten gehaald, maar dat betekent niet dat ik minder trots ben. Hij heeft het toch maar eens mooi voor elkaar gekregen.
En nu? Voorlopig staat er geen wedstrijd meer op het programma. Er zijn komende maanden geen lopen hier in de buurt en mijn max voor een wedstrijd van tien kilometer of korter is toch wel vijventwintig kilometer rijden. Ondertussen blijf ik lekker door trainen, aangezien er in het najaar nog wel een paar wedstrijden hier in de buurt zijn heb ik nog steeds een doel om voor te trainen. Het plan is om dan een stapje verder te gaan naar de tien kilometer. Tegen die tijd moet dat zeker wel lukken!
Wat dit keer ook anders was, is dat ik samen met mijn vader zou starten. Een aantal maanden geleden besloot mijn vader om ook te gaan trainen en als doel hadden we gesteld om deze wedstrijd uit te lopen. Afgelopen maanden hebben we dan ook één keer per week samen getraind. Ik vind het toch wel super leuk om zoiets samen te doen met je vader.
Ok, de wedstrijd.
De ochtend begon, net als mijn vorige wedstrijd, weer maar eens met regen. Dus na het opstaan heb ik gelijk buienradar maar eens geraadpleegd, het zag er gelukkig gunstig uit. De rest van de ochtend heb ik het wat rustig aan gedaan en rond 2 uur vertrokken we vol goede moed - het was ondertussen droog en de zon scheen niet, dus ideaal loop weer - richting de wedstrijdlocatie. Onderweg spraken we over onze te verwachtte eindtijd. Aangezien ik de vorige keer 28 minuten over vijf kilometer heb gelopen, wilde ik graag tussen de 36 en 37 minuten lopen, mijn vader zetten in op 40 minuten. Bij aankomst natuurlijk eerst de startnummers opgehaald, gevolgd door een kwartiertje inlopen. Tot halverwege het inlopen ging alles goed, maar toen kreeg mijn vader last van kramp. Hij heeft uiteindelijk naar de start gewandeld, waar ik zijn been nog wat gemasseerd heb, hopend dat de kramp/pijn minder zou worden. Tijdens het masseren zagen we tot onze verassing mijn moeder staan. We wisten niet dat ze zou komen kijken, maar die extra aanmoediging was natuurlijk meer dan welkom!
Om kwart over drie ging dan uiteindelijk het startschot. Ik begon lekker rustig, ik had mezelf namelijk beloofd dat ik pas na de drie kilometer zou gaan versnellen en dat zou alleen kunnen als ik het eerst rustig aan zou doen. Het ging zoals gepland, vanaf de drie kilometer heb ik nog verschillende mensen ingehaald. Ik heb uiteindelijk een hele fijne wedstrijd gelopen, wat ook terug te zien is aan mijn eindtijd: 35:08. Dat is nog sneller dan verwacht!
Met mijn vader ging het helaas wat minder goed, hij had onderweg veel last van kramp. Maar ondanks de pijn heeft hij doorgezet en heeft hij de wedstrijd helemaal uitgelopen. Hij heeft niet de 40 minuten gehaald, maar dat betekent niet dat ik minder trots ben. Hij heeft het toch maar eens mooi voor elkaar gekregen.
En nu? Voorlopig staat er geen wedstrijd meer op het programma. Er zijn komende maanden geen lopen hier in de buurt en mijn max voor een wedstrijd van tien kilometer of korter is toch wel vijventwintig kilometer rijden. Ondertussen blijf ik lekker door trainen, aangezien er in het najaar nog wel een paar wedstrijden hier in de buurt zijn heb ik nog steeds een doel om voor te trainen. Het plan is om dan een stapje verder te gaan naar de tien kilometer. Tegen die tijd moet dat zeker wel lukken!
Abonneren op:
Posts (Atom)