Leven: Moeten vs. willen

Ik moet op tijd opstaan, anders verpest ik mijn dag.
Ik moet stofzuigen, omdat mijn huis schoon moet zijn.
Ik moet hardlopen, want dat is gezond.
Ik moet werken, ik moet geld hebben om te leven.
Ik moet boodschappen doen, ik moet toch iets eten.
Ik moet sparen en niet te veel geld uitgeven, want ik moet iets achter de hand hebben.
Ik moet aardig doen, ik moet door iedereen aardig gevonden worden,
Ik moet altijd enthousiast zijn, want anders vind ik mezelf stom.
Ik moet gezond eten, dat moet nou eenmaal.
Ik moet ....

Dit lijstje is natuurlijk nog lang niet klaar, ik kan deze lijst zeker nog met vijf vermenigvuldigen. Allemaal dingen waarvan ik ooit heb gevonden dat ik het moet. Het benauwd me als ik het zo lees. Als ik er aan terug denk heeft deze manier van denken mij zo ontzettend klem gezet en beperkt in mijn doen en laten. Wat ontzeg ik mezelf hiermee een vrijheid, een ruimte. Ik weet dat ik niet de enige ben die zoveel moet, we leven nou eenmaal in een maatschappij waarin we dingen moeten, daar ontkomen we niet aan. Maar ik weet ondertussen ook dat ik in heel veel moetens een keuze heb of ik kan er op zijn minst anders over denken. Ik heb gemerkt dat ik heel veel van deze dingen om kan zetten in willen. Afgelopen half jaar ben ik hier bewust bezig geweest en het resultaat: veel meer rust en vrijheid.

Ik wil op tijd opstaan, dan voel ik mezelf beter.
Ik wil stofzuigen, omdat ik in een schoon huis wil leven.
Ik wil hardlopen, ik vind het leuk en ik voel mezelf daarna altijd zoveel energieker.
Ik wil werken, want ik wil geld hebben om leuke dingen te doen.
Ik wil boodschappen doen, omdat ik lekkere maaltijden voor mezelf wil maken.
Ik wil sparen en niet te veel geld uitgeven, dit idee geeft mij rust.
Ik wil aardig doen, omdat ik vind dat andere mensen dat verdienen.
Ik wil enthousiast zijn, maar als ik dat een keer niet ben dan is dat ook ok.
Ik wil gezond eten, gewoon omdat ik het waard ben om goed voor mezelf te zorgen.
Ik wil .....

Klinkt beter toch? En dan is er maar één woord veranderd.

Naast dat ik letterlijk dit woord heb proberen te veranderen in mijn denken, heeft het bij mij ook geleidt tot de vraag, wat wil ik? Want als ik bepaalde dingen niet meer moet, wil ik het dan ook echt? Natuurlijk zal er gewerkt moeten worden, maar ik heb daarin ook de keus in wat ik wil en misschien zelfs nog voor hoeveel uur. Kies ik ervoor om meer geld te willen hebben voor leuke reizen of kies ik er voor om een heel jaar door iets minder te werken, zodat ik meer vrije tijd heb? Doordat (het lijkt alsof?) ik meer keuze hebt, geeft het mij het idee dat ik meer controle heb over de situatie. Ik bepaal wat ik wil en dat voelt goed. Ik moet wel toegeven dat het lastig is om dit continu toe te passen, maar ik probeer mezelf hiervan bewust te zijn waardoor ik wel vooruitgang merk. Het voelt goed en daar gaat het om.