Vandaag was het weer zo ver, mijn tweede hardloopwedstrijd van het seizoen. Vanmorgen bij het wakker worden was het eerste wat ik hoorde de regen. Na twee uur stond het nog te regenen, waardoor de twijfel toesloeg, gaan of niet? Ik had net mijn vader overgehaald om mee te gaan (altijd handig, iemand die je spullen bijhoudt), dus besloot ik om tien uur de knoop door te hakken en gewoon te gaan. En wat ben ik daar blij om! Op de heenweg kwam het water nog met bakken uit de hemel vallen, maar zoals mijn vader zei 'wat nu valt kan straks niet vallen'. Onderweg nog wel een klein probleempje met de ruitenwissers, ze - ja, alle twee! - deden het niet meer wat natuurlijk niet handig is als het regent. Maar gelukkig wist mijn vader het probleem te verhelpen en kwamen we ook gewoon op tijd aan.
Bij aankomst eerst mijn startnummer opgehaald en op zoek gegaan naar mijn collega, die de 10km. zou gaan lopen. Ik wilde haar nog heel erg graag succes wensen. Daarna nog even een bakje thee op om mijn vochthuishouden wat aan te vullen en tot mijn grote verbazing kwam ik op dat moment een meisje tegen die ik ken van een andere hobby en wie ik tijdens de vorige wedstrijd ook al tegen was gekomen. Ze kwam naar mij toe, we kletste wat en we besloten tenslotte om samen te lopen. We hadden bijna dezelfde tijd gelopen de vorige keer, dus dat kwam mooi uit.
Ondertussen bleef het maar regenen, dus het inlopen stelde we zo lang mogelijk uit. Een kwartier voor tijd besloten we uiteindelijk toch de start maar op te zoeken en wat in te gaan lopen. We wilde ook weer niet te laat komen en nog wel enigsinds zijn ingelopen. Gelukkig werd de regen steeds minder en tegen die tijd dat het startschot klonk was het zo goed als droog. Het enige nadeel van de regen was dat het parcours waarop we liepen in een modderparcours was veranderd, het grootste gedeelte van het parcours was namelijk op onverharde wegen. Het was dus heel erg uitkijken waar je liep, wat ik trouwens na 500m. al grotendeels opgaf. Mijn nieuwe witte schoenen werden langzaam bruin/grijs en mijn mijn benen kwamen steeds meer onder de modder te zitten. Ach, het heeft wel iets zo`n cross achtige wedstrijd.
Maar nu de wedstrijd zelf. Het Was Zwaar. Het was parcours liep omhoog en naar beneden, wat het erg vermoeiend maakte. Ook het inhalen was niet helemaal handig. De beste plek om te lopen was in het midden van de zand/modder paden en als je wilde inhalen had ik grote kans om in een plas te lopen. Het was dus goed uitkijken waar ik liep, om de 'schade' toch nog enigszinds te beperken. Ondanks dat het parcours lastiger was, ben ik erg tevreden over mijn eindtijd. 20 sec. langzamer in vergelijking met mijn vorige wedstrijd, 5 weken geleden, maar ik heb hiermee een mooie 6de plaats behaald, waar ik - terecht - trots op ben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten